شعر و ادبیات

بارِدلــتـنگـیـتُبستی ، دیگه وقت رفتنه داری میری و فقط خاطره هات سهم منهدلم از حادثه خونه ، چشام از خاطره خیسدوس داری برو ولی نامه برامون بنویس *به تو می رسم اگه موج ِ مسافر بذاره اگه دلبستگیــا لحظــه ی آخـــر بذاره به تو می رسم به تو پولک نقره کوب ماه !به تو می رسم به تو طلای این …

عشق مثل ساعت شني مي مونه .همين طور که قلبت رو پر مي کنه مغزت رو خالي مي کنه عشق ساکت است اما اگر حرف بزند از هر صدايي بلند تر خواهد بوديک رنگي و بوي تازه از عشق بگير… پر سوزترين گدازه از عشق بگير در هر نفسي که مي تپي اي دل من… يادت نرود اجازه از عشق …

مخواه از رخ ماهت نگاه بردارم مخواه چشم بپوشم،مخواه بردارم اگر به یـُمن ِقدمهای مهربانت نیست بگو که سجده از این قبله گاه بردارم مگر بهشت نگاه تو عاشقم بکند که دست از سر ِنقد ِ گناه بردارمگناه ِ هرچه دلم بشکند به گردن توست گناه ِ هر قدمی اشتباه بردارم تو قرص ماهیو من کودکی که می خواهم به …

در جستجوی کدامين نگاه، اينهمه شهر را در عبور پر پيچ و خم جاده ها بی هوا يکی می کنم. در جستجوی کدامين نگاه؟ کدامين دست؟ کدامين احساس؟ کدامين حرف؟من به دنبال ِ که می گردم اينهمه سال؟ اينهمه روز؟دل بسته ام يا که دل داده ام؟

از کوچه پرسیدم نشانت را نمی دانست آن کفشهای مهربانت را نمی دانسترنجیده ام از آسمان ، قطع امیدم کرد دنباله ی رنگین کمانت را نمی دانست اینگونه سیب سرخ هم از چشمم افتاده ستشیرینی اش ، طعم لبانت را نمی دانستقیچی شدم ، بال و پرم را یک به یکچیدم ســـَمت ِوسیع ِ آسمانت را نمی دانست لای ورقها …

یک روز رسید غمی به اندازه کوه یک روز رسید نشاط اندازه دشت افسانه زندگی چنین است ای دوست در سایه کوه باید از دشت گذشت

سه نقطه هاي تو گاهي هزار واژه ومنهنوز در تب يك نقطه از لبت بي تاب هميشه معني صد اضطراب… من، بي توهميشه ديدن بي پرده ی شما در خواب چه عاشقانه ی پوچي! تو خوب مي دانيميان اين همه رويا ، فقط تويي كميابو من چه خسته تو را چون سراب مي جويمچه فصل خالي و تلخي ست سهم …

صحنه ورودی و نخلهای آرامگاه حافظ شیرازیمرقد و آرامگاه حافظ شیرازیآب نمای باغچهحافظ شیرازی عکسهایی از حافظ و نقش و نگار هایی از زمان حافظ Hafez shirazyPictures Of hafez Shirazi hafez shirazi photopics of hafez shiraziعکسهایی از دیوان حافظ عکسهایی از دیوان حافظ شیرازی

تو می رسی و غمی پنهان همیشه پشت سرت جاریهمیشه طرح قدم هایت شبیه روز عزاداریتو می نشینی و بین ما نشسته پیکر مغمومیغریب وخسته و خاک آلود؛ به فکر چاره ناچاریشبیه جنگل انبوهی که گر گرفته از اندوهِ –هجوم لشکر چنگیزی… گواهت این غم تاتاریبیا و گریه نکن در خود که شانه های زمین خیسندمرا تحمل باران نیست؛ تو …