
مقصود از تعرض و مزاحمت برای اطفال و بانوان این است كه مرتكب جرم با حركات و اعمال توهینآمیز خود موجبات هتك حرمت زن یا كودك مورد نظر را فراهم كند، مثل اینكه…
به گزارش خبرگزاری فارس، مقصود از تعرض و مزاحمت برای اطفال و بانوان این است كه مرتكب جرم با حركات و اعمال توهینآمیز خود موجبات هتك حرمت زن یا كودك مورد نظر را فراهم كند، مثل اینكه مصرانه آنها را در این معابر و اماكن تعقیب كند و با وجود اعتراض و ابراز تنفر بانو یا كودك از عمل تعقیبكننده، توجهی نكرده و همچنان به اعمال خود ادامه دهد.
كیفر مزاحمت به بانوان و اطفال در معابر و اماكن عمومی حبس از 2 تا 6 ماه و تا 74 ضربه شلاق خواهد بود البته هر گاه این جرم در نتیجه توطئهقبلی و دستهجمعی واقع شود هر یك از مرتكبین به حداكثر مجازات مقرر محكوم خواهند شد. بیتردید غایت نظم اجتماعی و هدف از وضع قوانین در هر جامعهای، حفظ حقوق و آزادیهای افرادی است كه آن اجتماع را تشكیل دادهاند. به تجربه ثابت شده كه تأمین منافع افراد و حفظ مصالح جامعه، در سایه احترام به حقوق و آزادی افراد جامعه فراهم خواهد شد. به همین دلیل امروزه قانون به عنوان مظهر قدرت اجتماعی، وسیلهای برای جلوگیری از هر گونه تصادم و تجاوز به حقوق فردی و اجتماعی است و سعی قانونگذار بر این است كه با وضع و اجرای صحیح قانون، حقوق و آزادیهای افراد جامعه را در حد اعلای خود حفظ كند.
آزادی روان كه مانند آزادی تن و جسم، یكی از موهبتهای الهی و از مهمترین آزادیهای فردی و مدنی محسوب میشوند، عبارت است از اینكه هر كسی در محدوده قوانین و نظامات اجتماعی بتواند آزادانه و به میل خود اقدام به انجام یا ترك كارهای متعارف مربوط به زندگی اجتماعی خود كند و هیچ شخصی بدون جهت متعرض و مزاحم وی نشود. قانونگذار ایران جرم ایجاد مزاحمت نسبت به بانوان در اماكن عمومی را به عنوان یكی از مصادیق جرائم علیه آزادی روان اشخاص، بهطور مستقل در قوانین جزایی قابل تعقیب و مجازات اعلام كرده است كه در این قسمت آن را مورد بررسی قرار میدهیم.
به موجب قانون مجازات اسلامی، هر كس در اماكن عمومی یا معابر متعرض مزاحم اطفال یا زنان شود یا با الفاظ و حركات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین كند به حبس از دو تا شش ماه و تا 74 ضربه شلاق محكوم خواهد شد. اصولاً جرم اهانت و مزاحمت برای اطفال و بانوان تابع حكم كلی هتك حرمت اشخاص است لیكن دقت در عبارت فوق به خوبی میرساند كه برای تحقق این جرم وجود شرایطی لازم است.
محل وقوع جرم اهانت یا مزاحمت برای بانوان یا كودكان باید اماكن عمومی یا معابر باشد. معابر عبارت از محلهایی است كه رفت و آمد در آنها در تمام اوقات شبانهروز برای عموم مردم آزاد است مانند كوچهها، خیابانها، میدانها، اتوبانهای داخل یا خارج شهرها، حضور یا عدم حضور شهود برای تحقق جرم در این معابر شرط نیست. اما اماكن عمومی عبارت از محلهایی هستند كه در ساعاتی از شبانهروز برای رفت و آمد اشخاص دایر و آماده باشند همچون ادارات دولتی، بازار، نمایشگاهها، بیمارستانها، هتلها، رستورانها، مسافرخانهها، قهوهخانهها، كافهقنادیها، اتوبوسها، بنابراین توهین و مزاحمت در اماكن خصوصی مانند منزل و مسكن اشخاص هر چند علنی و با حضور شهود صورت گیرد مشمول حكم این ماده نخواهد بود.
به گزارش خبرگزاری فارس، مقصود از تعرض و مزاحمت برای اطفال و بانوان این است كه مرتكب جرم با حركات و اعمال توهینآمیز خود موجبات هتك حرمت زن یا كودك مورد نظر را فراهم كند، مثل اینكه مصرانه آنها را در این معابر و اماكن تعقیب كند و با وجود اعتراض و ابراز تنفر بانو یا كودك از عمل تعقیبكننده، توجهی نكرده و همچنان به اعمال خود ادامه دهد.
كیفر مزاحمت به بانوان و اطفال در معابر و اماكن عمومی حبس از 2 تا 6 ماه و تا 74 ضربه شلاق خواهد بود البته هر گاه این جرم در نتیجه توطئهقبلی و دستهجمعی واقع شود هر یك از مرتكبین به حداكثر مجازات مقرر محكوم خواهند شد. بیتردید غایت نظم اجتماعی و هدف از وضع قوانین در هر جامعهای، حفظ حقوق و آزادیهای افرادی است كه آن اجتماع را تشكیل دادهاند. به تجربه ثابت شده كه تأمین منافع افراد و حفظ مصالح جامعه، در سایه احترام به حقوق و آزادی افراد جامعه فراهم خواهد شد. به همین دلیل امروزه قانون به عنوان مظهر قدرت اجتماعی، وسیلهای برای جلوگیری از هر گونه تصادم و تجاوز به حقوق فردی و اجتماعی است و سعی قانونگذار بر این است كه با وضع و اجرای صحیح قانون، حقوق و آزادیهای افراد جامعه را در حد اعلای خود حفظ كند.
آزادی روان كه مانند آزادی تن و جسم، یكی از موهبتهای الهی و از مهمترین آزادیهای فردی و مدنی محسوب میشوند، عبارت است از اینكه هر كسی در محدوده قوانین و نظامات اجتماعی بتواند آزادانه و به میل خود اقدام به انجام یا ترك كارهای متعارف مربوط به زندگی اجتماعی خود كند و هیچ شخصی بدون جهت متعرض و مزاحم وی نشود. قانونگذار ایران جرم ایجاد مزاحمت نسبت به بانوان در اماكن عمومی را به عنوان یكی از مصادیق جرائم علیه آزادی روان اشخاص، بهطور مستقل در قوانین جزایی قابل تعقیب و مجازات اعلام كرده است كه در این قسمت آن را مورد بررسی قرار میدهیم.
به موجب قانون مجازات اسلامی، هر كس در اماكن عمومی یا معابر متعرض مزاحم اطفال یا زنان شود یا با الفاظ و حركات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین كند به حبس از دو تا شش ماه و تا 74 ضربه شلاق محكوم خواهد شد. اصولاً جرم اهانت و مزاحمت برای اطفال و بانوان تابع حكم كلی هتك حرمت اشخاص است لیكن دقت در عبارت فوق به خوبی میرساند كه برای تحقق این جرم وجود شرایطی لازم است.
محل وقوع جرم اهانت یا مزاحمت برای بانوان یا كودكان باید اماكن عمومی یا معابر باشد. معابر عبارت از محلهایی است كه رفت و آمد در آنها در تمام اوقات شبانهروز برای عموم مردم آزاد است مانند كوچهها، خیابانها، میدانها، اتوبانهای داخل یا خارج شهرها، حضور یا عدم حضور شهود برای تحقق جرم در این معابر شرط نیست. اما اماكن عمومی عبارت از محلهایی هستند كه در ساعاتی از شبانهروز برای رفت و آمد اشخاص دایر و آماده باشند همچون ادارات دولتی، بازار، نمایشگاهها، بیمارستانها، هتلها، رستورانها، مسافرخانهها، قهوهخانهها، كافهقنادیها، اتوبوسها، بنابراین توهین و مزاحمت در اماكن خصوصی مانند منزل و مسكن اشخاص هر چند علنی و با حضور شهود صورت گیرد مشمول حكم این ماده نخواهد بود.